Pratende hond

Honden ‘praten’ met soortgenoten en met ons. Ze gebruiken daarbij met name hun lichaam. Die lichaamstaal kunnen en moeten we als eigenaar leren lezen…

Ik heb een pratende hond

Waarom is het belangrijk dat u uw hond leert ‘lezen’? 

Blaffende hond Elke hond communiceert ofwel ‘praat’ met de levende wezens om hem heen. Het is aan ons mensen om te leren verstaan wat hij zegt. Communicatie tussen honden bestaat voor een groot deel uit lichaamstaal. Met name door de houding van zijn lijf, oren en staart geeft een hond aan hoe hij zich voelt en wat zijn intenties zijn.

Hoewel het niet vanzelf gaat, is het voor elke hondenbezitter en voor iedereen die met een hond in contact komt van belang om goed op de hoogte te zijn hoe een hond ‘praat’. Door een hond te ‘lezen’ kunt u voorspellen wat hij gaat doen. Zo kunt u vroegtijdig ingrijpen als u niet wilt dat hij achter een andere hond aangaat, gaat blaffen of ander ongewenst gedrag gaat tonen.

Wanneer u zich gaat verdiepen in hoe een hond ‘praat’, zult u dit (en uw hond) ook steeds leuker en interessanter gaan vinden. 

Leuke boeken om meer over hondentaal te weten te komen zijn bijvoorbeeld:
'Hondentaal is lichaamstaal' met ISBN: 9789052106557
'Begrijp ik mijn hond' met ISBN: 9789059561199.

Op een goede hondenschool/vereniging kunnen ze u ook meer vertellen en leren over hondengedrag en communicatie.

Ontmoeting

Het herkennen van gedrag bij honden

Hondengedrag is ingewikkeld. Er is veel te zien en signalen die de hond afgeeft zijn soms kort en daardoor makkelijk te missen. Hieronder wordt kort ingegaan op houdingen en spanningssignalen. Het maakt geen expert, maar geeft wel inzicht in wat er te leren valt!

Houdingen

Honden geven dingen aan door middel van geluid, maar vooral door middel van hun lijf. Zo zegt de stand van hun oren of staart iets over hun gemoedstoestand. Een hond kan neutraal, angstig, dreigend of ontwijkend gedrag tonen.

Neutrale honden hebben een zachte uitdrukking, zijn ontspannen en hebben hun staart en oren zoals ze deze ook hebben als er niemand in hun buurt is en niets gebeurd.

Angstige honden hebben een gespannen lijf en hun oren en/of hun staart lager dan anders.

Dreigende honden kunnen je korter of langer strak aankijken. Ze kunnen positie kiezen en tussen iets wat ze verdedigen en jou in gaan staan, maar ook wegkruipen of ergens achter gaan staan. Soms hoor je grommen of zie je een lip optrekken. Dat hoeft niet.

Ontwijkende honden willen iets niet. Ze proberen dat wat ze niet willen te vermijden, zich er van terug te trekken of er van weg te lopen.

Spanningssignalen

Daarnaast zijn er bepaalde signalen die aangeven of een hond iets spannend vindt. Je vindt er hieronder een aantal op alfabetische volgorde. De lijst is overigens niet compleet.

Bek aflikken of tongelen; De tong van de hond komt kort uit zijn bek richting zijn neus, of hij likt zijn bek af.

Borstelen; De hond zet zijn nek/rugharen op.

Gapen; De hond gaapt, al dan niet met een piep erbij.











Hijgen; De hond gaat plots hijgen terwijl hij niet moe of warm is.








Hoge geluiden; De hond maakt hoge geluiden als blaffen, janken, piepen.







‘Oversprong’ snuffelen; De hond snuft kort en schijnbaar zonder doel op een plek.








Pootheffen; De hond tilt een voorpoot op en houdt die daar, het pootje hangt er als het ware - wat ongelukkig - bij.








Trillen; De hond trilt over zijn hele lijf of een stuk ervan








Ook bewegingssnelheid duidt op spanning:

Verlangzaamd bewegen; De hond beweegt langzamer dan normaal voor hem is of korte momenten ‘als bevroren staan’.

Versneld bewegen; De hond beweegt sneller dan normaal voor hem is. Hij kan bijvoorbeeld onrustig heen en weer lopen over een korte afstand, korte snelle happen in de riem zetten, met zijn voorpoten trappelen, zijn kop schichtig heen en weer bewegen of snel en hard opspringen.

Verstarren; De hond spant de spieren in zijn lichaam om zich schrap te zetten voor vechten of vluchten. Gaat vaak samen met (kort of langer) strak aankijken.

Het kwispelmisverstand

Veel mensen denken dat een hond die kwispelt ‘blij is’. Dat kan. Je ziet dan een brede kwispel met een flinke uitslag op neutrale hoogte waarmee de hond je komt begroeten. Zijn achterhand beweegt vaak mee met dit kwispelen.

Een kwispel is echter vaak een teken van spanning. Een hond met een stijve gespannen kwispel is niet blij en kan op het punt staan om uit te vallen!